بنیان ها و روش های تربیت عرفانی در کلام و کردار امام حسین(ع) از آغاز قیام تا زمان شهادت

در پژوهش حاضر، به تحقیق در حوزه ی بنیان ها و روشهای تربیت عرفانی در کلام وکردار امام حسین (ع) از آغاز قیام تا زمان شهادت، پرداخته شده است. این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی است، روش تحقیق آن تحلیلی – استنباطی و روش جمع آوری اطلاعات به روش کتابخانه ای است. در این پژوهش برای یافتن پاسخ سوال اصلی تحقیق، سه سوال فرعی مبنی بر مفهوم تربیت عرفانی، بنیان ها و روشهای آن مورد بررسی قرار گرفته است. تربیت عرفانی عبارت از اینکه: عمل به فرائض و واجبات دینی (تجلیه)، تهذیب و پیرایش نفس از اعمال و ملکات زشت (تخلیه)، وتزیین وآرایش نفس به اعمال وملکات زیبا (تحلیه) از طریق عبادت، تهذیب و زهد، با هدف فنای در افعال، صفات وذات پروردگار متعال. بنیان های تربیت عرفانی با عناوین: اراده بنیادی ترین رکن سیروسلوک است، تجلیه، تخلیه و تحلیه سه گام تربیت عرفانی است، انسان از سه ابزار عبادت، تزکیه وزهد یرای تربیت عرفانی برخوردار است، کمال نهایی انسان فنای فی الله است. روشهای تربیت عرفانی با عناوین: عبادت، تزکیه، زهد، روشنگری، امر به معروف و نهی از منکر، تشویق به توبه، صبر، ذکر، دعا و مناجات با خدا، یاد مرگ، مشخص و معرفی شده است.